UYAN ARTIK!

Uyan artık uyan! dedi bir ses. Aç gözlerini de etrafında olup bitenlere bir bak. Bırak artık yaşananlara kayıtsız kalmayı. Kalk ayağa ve bir şeylerin ucundan tut! Unutma! hiç kimse oturarak gelmedi bulunduğu noktaya. Zira zirveye ulaşmak için birşeylerden fedakarlıkta bulunmak gerek. Sen çok sevdiğin bir şeylerden kendin için feda edersen sonuçta kar edersin ancak. Uzun süre çınlayıp durmuştu kulakların da bu ses. Aradan epey zaman geçtikten sonra birden gözlerini açtı. Duyduğu seslerin bir rüyadan ibaret olduğunu zannediyordu ki hemen karşısında ayakta dikilmiş olarak duran en yakın arkadaşı Ahmet'i gördü. Birden duyduğu sözlerin kendisine Ahmet tarafından söylenmiş olabileceğini düşündü. Öyleydi de zaten. O sözler Ona Ahmet tarafından söylenmişti. Çünkü Ahmet Onun da gözlerini açıp etrafında dolaşan fırsatları yakalamasını ve bu fırsatlar sayesinde hayata tutunmasını istiyordu. Yoksa bu miskinlikle çok fazla sürmeden o da tarihin tozlu sayfalarına karışacak ve kimsenin kendisinden haberi olmayacaktı. Ahmet en yakın arkadaşının öyle bir duruma düşmesini istemiyordu. O yüzden saatlerce başında bekleyip haykırmıştı. Artık gerçekleri görüp harekete geçsin ve hakkı olan başarıyı elde etsin diye. Başarmıştı da. Arkadaşı, Ahmet sayesinde yıllardır hayal ettiği o konuma gelmişti. Peki siz hayal ettiğiniz noktaya gelebilmek için kimi bekliyorsunuz?

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

OSMANLI İKTİSADİ DÜNYA GÖRÜŞÜ VE TEMEL İLKELERİ

OSMANLI DEVLETİNDE ENFLASYON MESELESİ

AYAĞA KALK